The Schedular Tax System vis-à-vis Income Tax Act, 2058

What is "Schedular Basis" of taxation?

The general formula for calculating the base to which income tax rates are applied in calculating income tax charged under the various head of incomes. The definition of taxable income under Income Tax Act, 2058 and introduction of business income, employment income and investment income under Section 7, Section 8 and Section 9 respectively, makes it clear that a “slice by slice” (sometimes referred to as a “schedular”) approach to the calculation of income is adopted in Nepal as well. (There are some disagreement with this view as per Income Tax Directive 2066, Third Amendment 2077, which is discussed below.)

Under this approach a person calculates their income from each employment, business, or investment for a particular tax year. Deductions, if available, are taken separately in each of these calculations of income. This income, after any deductions, is filtered through the jurisdictional rules in definition of assessable income to arrive at the person’s assessable income from each employment, business, or investment for a tax year. These filtered incomes, i.e. the person’s assessable income from each employment, business, or investment, are aggregated for a year under taxable income.

The slice by slice approach is adopted in Nepal because it is viewed as more transparent and providing greater flexibility for quarantining, particularly deductions. It is also viewed as more intuitive in that persons are more likely to consider whether they have derived income or incurred losses on particular activities before considering whether they have an overall income or loss. This is also likely to be the manner in which accounting records are kept.

The slice by slice approach adopted in Nepal means that income is calculated separately for each activity of a person that constitutes an employment, business, or investment. It is, therefore, necessary to determine the character of a person’s activities in order to determine whether they are of these types. The definitions of “employment”, “business”, and “investment” in the Income Tax Act, 2058 provide the relevant characterization.

What is "Global Basis" of taxation?

There are other ways to calculate taxable income. In particular, a global approach is often used. Under this approach income is not calculated separately for particular activities such as separate employments, businesses, or investments. Rather, inclusions in income from all activities are totaled and amounts deductible are totaled with taxable income equaling any excess of the former over the latter. The primary difference in the approaches is what deductions may be taken against or reduce. Under the global approach, losses from one activity (excess deductions) automatically reduce income (excess inclusions) from other activities. While this may be appropriate in theory and may increase simplicity, it does have some disadvantages.

The primary disadvantage of the global approach is a lack of flexibility in targeting potential for abuse. Almost invariably, countries that adopt a global approach end up “schedularising” the calculation of taxable income by quarantining certain deductions, e.g. those incurred on passive investment (sometimes referred to as “negative gearing”). The difficult theoretical issues that justify quarantining include the blurred distinction between whether a cost is incurred in producing income or whether it represents consumption by a person and is, therefore, not deductible. A simple example is costs incurred in conducting a hobby farm.

Another is the difficult issue of determining the timing of deduction for costs incurred in securing lasting assets or benefits. Here there is the potential to “front load” deductions where the real return with respect to which they are incurred will not be derived until an asset is realized in the future.

By contrast, countries that adopt the slice by slice approach almost invariably permit losses incurred on one particular slice of activity to offset income on other slices. Therefore, the differing effects of adopting a slice by slice or global approach are often an issue of form and not substance. One disadvantage of the slice by slice approach is that it is necessary to allocate deductions to particular activities. To the extent that a global approach is schedularised, such an approach faces the same issue. The slice by slice approach will vary depending on the types of activity identified for which income must be calculated separately. It is also possible to aggregate the calculation of income from similar activities, e.g. calculate income from all businesses conducted.

Schedular Approach in Employment Business and Investment Income in Nepal

“Employment” is the dominant definition and whether an employment exists is primarily determined according to general law (paragraph (a) of the definition). Employment is typically an earning activity consisting predominantly of the provision of labor by an individual.

“Business” is defined to include trades, professions, vocations, and arrangements with a business character. In this way, the term is used throughout the Act as a shorthand reference to these types of activities. If a business activity may also be characterized as employment, primacy is given to the characterization as employment. However, unlike employment, business is an earning activity typically consisting not only of the provision of labor but of the combined provision of labor and capital. It is possible that a particular person conducts more than one business and, therefore, must calculate income separately for each business. There are no rules in the Act for determining whether a particular person’s business activities constitute one or more than one business. This will depend on the facts of each case and jurisprudence. This matter is not further elaborated in the Act and Directives. As losses from one business of a person may be set against income from another business of the person, the issue will most often not be critical and may be dealt with in practice notes issued by the tax administration. However, the issue will become more acute if a particular country quarantines some or all business losses.

“Investment” is also defined in terms of holding “depreciable assets” or “investment assets”. Essentially, investment cover any assets unless they are held primarily for personal use and are not used in the production of gains and profits. The definition of “investment” excludes employment or business. In this way, “investment” is used as the residual manner in which income may be derived and “income from an investment” is the residual category of income. In contrast to employment and business, investment is typically an earning activity consisting predominantly of the provision of capital.

As with the definition of “business”, the issue arises as to whether certain activities of a person constitute one or more investments. There are two tests adopted for this purpose in the definition of “investment”. The first is whether the assets held are of a similar nature. So, for example, a block of shares may constitute a single investment. The second test is whether the assets are used in an integrated fashion, on similar terms, and subject to similar conditions, including as to location. So, for example, a house that is held passively and rented out with associated furniture, will constitute a single investment. Any liabilities incurred with respect to the asset or assets held are also part of the investment.

Does Income Tax Act, 2058 not correspond with Schedular Tax Approach?

As per para 4.1 of Income Tax Directive, 2066 (Third Amendment 2077)
आयकर ऐन, २०५८ मा व्यक्तिको करयोग्य आयमा आयकर लगाइने व्यवस्था रहेको छ । कुनै पनि देशको सरकारले समग्र आय (Global Income) मा कर वा आयको प्रकृतिको आधारमा कर (Schedular Tax) लगाउने गर्दछन् । व्यक्तिका जहाँसुकै आर्जन गरेका विभिन्न आयका शीर्षकहरूलाई एकीकृत गरी गणना गरिएको करयोग्य आयमा ऐनमा उल्लिखित करका दरले गणना गरी लगाईने कर पद्धतिलाई Global Tax System भनिन्छ । त्यस्तै, व्यक्तिको एकमुष्ट आयमा कर गणना नगरी व्यवसायको प्रकृतिको आधारमा भिन्न भिन्न स्रोतगत आयमा भिन्ना भिन्नै दरले कर लगाउने पद्धतिलाई Schedular Tax System भनिन्छ । उदाहरणको लागि ब्याजकर, लाभांश कर आदि । आयकर ऐन, २०५८ ले पनि मुख्य रूपमा Global Tax पद्धतिलाई अपनाएको भए तापनि केही आय (जस्तै देशभित्र आर्जित लाभांश, आकस्मिक लाभ, आदि) मा भने Schedular Tax System अपनाएको छ । यस अन्तर्गत आयका चारवटा शीर्षकमध्ये रोजगारी, व्यवसाय र लगानीको निर्धारणयोग्य आय छुट्टाछुट्टै गणना गरी एकमुष्ठ करयोग्य आय गणना गरी उक्त करयोग्य आयमा व्यक्तिलाई लाग्ने करको दरले गणना गरी आउने रकम नै सो व्यक्तिले तिर्ने कर रकम हुन आउँछ भने आकस्मिक लाभमा भने अन्तिम कर कट्टी विधिले एकमुष्ठ कर लाग्ने व्यवस्था ऐनले गरेको छ । एकीकृत स्रोतमा कर लगाउने पद्धति (Global Tax System)मा करको आधार भनेको करयोग्य आयलाई बुझाउँछ । एकीकृत स्रोतमा आधारित कर प्रणालीले जहिले पनि ठाडो र तेर्सो प्रकारको समानता कायम गराउँदछ ।
As per para 4.2.1 of Income Tax Directive, 2066 (Third Amendment 2077)
व्यक्तिको कारोबारको प्रकृति अनुसार कर नलगाई व्यक्तिले संसारभर विभिन्न शीर्षकबाट एकीकृत गरेको आय (Global Income) लाई समेटी सो व्यक्तिको करयोग्य आय माथि कर लगाइन्छ । तर, केही आय (जस्तै देशभित्र आर्जित लाभांश, आकस्मिक लाभ आदि) मा भने Schedular Tax System का आधारमा कर लगाइन्छ । ऐनको दफा ९२(१) मा यस किसिमको कर लाग्ने अवस्था खुलाइएको छ ।

Here, Income Tax Directive 2066 (Third Amendment 2077) has failed to correctly interpret the meaning of Schedular System and Global System of taxation. Does Nepal follow Global or Schedular Tax system? Let’s look into the relevant provisions of Income Tax Act, 2058:
व्यवसायबाट भएको आयको गणना: दफा ७(१) कुनै व्यक्तिको कुनै आय वर्षमा कुनै व्यवसाय सञ्चालनबाट भएको मुनाफा र लाभहरू सो व्यक्तिको सो व्यवसायको सो वर्षको आय हुनेछ ।
रोजगारीबाट भएको आयको गणना: दफा ८(१) कुनै प्राकृतिक व्यक्तिले कुनै आय वर्षमा रोजगारीबाट प्राप्त गरेको पारिश्रमिक सो वर्षमा सो व्यक्तिको रोजगारीको आय मानी गणना गर्नु पर्नेछ ।
लगानीबाट भएको आयको गणना: दफा ९(१) कुनै व्यक्तिले कुनै आय वर्षमा लगानीबाट गरेको मुनाफा र लाभहरू सो व्यक्तिको सो लगानीको सो वर्षको आय हुनेछ ।
The meaning of allocation of income under Section 7, 8 and 9 of the Income Tax Act, 2058 has surely intended the Schedular System for business income. Although whether the schedular system applies or not for the Employment and Investment Income is not very clear. This allocation and scheduling of the forms of income is extremely necessary for the provision of loss quarantine under Section 20 of the Act.

An additional similar provision exists in Section 11(4) of the Act. But this provision has nothing do with the Schedular System. This is an anti-abusive rule that prevents the setting off of the losses between separate business / investment activities availing concession with other business / investment activities.
दफा ११(४): कुनै व्यक्तिले यस दफा बमोजिम बेग्लाबेग्लै कर छुट सुविधा पाउने कारोबार गरेको रहेछ भने त्यस्तो सुविधा लिन आयको गणना गर्दा छुट्टाछुट्टै व्यक्तिले सो आय प्राप्त गरेको सरह मानी आय गणना गर्नु पर्नेछ ।

Section 11 of Income Tax Act 2058 (FY 78/79)

व्यावसायिक छुट तथा सुविधाहरु (आय वर्ष २०७८/७९ को लागि), आयकर ऐन, २०५८ को दफा ११ बमोजिम व्यवसायको आयमा छुट तथा सुविधाहरु सम्बन्धी व्यवस्थालाई तलको तालिकामा प्रष्ट पारिएको छः

दफा

व्यवसाय / निकायको विवरण / आयको अवस्था

छुट तथा सुविधा

दफा ११(१)

कुनै फर्म, कम्पनी, साझेदारी तथा संगठित संस्थाको रूपमा दर्ता गरी कृषि व्यवसाय गरी प्राप्त गरेको आयमा र भूमि सम्बन्धी ऐन, २०२१ को दफा १२ को खण्ड (घ) र (ङ) मा उल्लेख भए बमोजिमको जग्गामा कृषि व्यवसायबाट प्राप्त भएको बाहेक अन्य कृषि आम्दानीमा

कर नलाग्ने

दफा ११(१)

कुनै फर्म, कम्पनी, साझेदारी तथा संगठित संस्थाको रुपमा दर्ता गरी कृषि व्यवसाय गरी प्राप्त गरेको आयमा लाग्ने करमा

पचास प्रतिशतले छुट

दफा ११(२)

सहकारी ऐन, २०७४ बमोजिम दर्ता भई सञ्चालन भएको कृषि वा वन पैदावरमा आधारित रेशम खेती तथा रेशम उत्पादन, फलफूल खेती, उत्पादन तथा फलफूल प्रशोधन, कफी खेती तथा प्रशोधन, जडिवुटी खेती तथा प्रशोधन, तरकारीका बीउ बिजन उत्पादन, मौरीपालन, मह उत्पादन, रबर खेती, कवुलियति वन, एग्रोफरेष्ट्री आदि व्यावसायिक वन सम्बन्धी व्यवसायहरु जस्ता कृषि तथा वनजन्य उद्योगहरु, तरकारी भणडारका लागि स्थापित शीत भण्डार, कृषि सम्बन्धी बीउ बिजन, पशु आहारा, दाना, कीटनाशक औषधि, मल तथा कृषि औजार (यान्त्रिक शक्तिबाट चल्ने बाहेक) को कारोबार गर्ने सहकारी संस्था तथा गाउँपालिका क्षेत्रमा सञ्चालित सहकारी संस्था वा संघको आयमा तथा यस्तो संस्था वा संघले वितरण गरेको लाभांशमा समेत

कर नलाग्ने

दफा ११(२क)

गाउँपालिकाको क्षेत्रमा सञ्चालित लघु वित्त संस्था, ग्रामिण विकास बैङ्क, हुलाक बचत बैंक, र उपदफा (२) बमोजिमका सहकारीमा जम्मा गरेको निक्षेपबाट आर्जित वार्षिक पच्चीस हजार रुपैयाँसम्मको ब्याज आयमा

कर नलाग्ने

दफा ११(२ख)

वर्षभरि पूर्णरूपले सञ्चालनमा रहेको विशेष उद्योगबाट भएको आयमा लाग्ने करमा देहाय बमोजिम छुट हुने

 

– बासिन्दा प्राकृतिक व्यक्तिको आयमा तीस प्रतिशतका दरले कर लागेको रहेछ भने सो करमा

एक तिहाईले छुट

– निकायको आयमा लाग्ने करमा

बीस प्रतिशतले छुट

दफा ११(३)(क)

कुनै व्यक्तिलाई कुनै आय वर्षमा विशेष उद्योग र सूचना प्रविधि उद्योगबाट भएको आयमा देहाय बमोजिम कर लाग्ने

 

– एक सय वा सो भन्दा बढी नेपाली नागरिकलाई वर्षभरि नै प्रत्यक्ष रोजगारी दिएमा लाग्ने करको

९० प्रतिशत

– तीन सय वा सो भन्दा बढी नेपाली नागरिकलाई वर्षभरि नै प्रत्यक्ष रोजगारी दिएमा लाग्ने करको

८० प्रतिशत

– पाँच सय वा सो भन्दा बढी नेपाली नागरिकलाई वर्षभरि नै प्रत्यक्ष रोजगारी दिएमा लाग्ने करको

७५ प्रतिशत

– एक हजार वा सो भन्दा बढी नेपाली नागरिकलाई वर्षभरि नै प्रत्यक्ष रोजगारी दिएमा लाग्ने करको

७० प्रतिशत

दफा ११(३)(ख)

क. अति अविकसित क्षेत्रहरूमा विशेष उद्योग सञ्चालन भएको भए त्यस्तो उद्योगले व्यावसायिक उत्पादन वा कारोबार सुरु गरेको मितिले दश वर्षसम्म आयमा लाग्ने करको

१० प्रतिशत कर लाग्ने

ख. अविकसित क्षेत्रहरूमा विशेष उद्योग सञ्चालन भएको भए त्यस्तो उद्योगले व्यावसायिक उत्पादन वा कारोबार सुरु गरेको मितिले दश वर्षसम्म आयमा लाग्ने करको

२० प्रतिशत कर लाग्ने

ग. कमविकसित क्षेत्रहरुमा विशेष उद्योग सञ्चालन भएको भए त्यस्तो उद्योगले व्यावसायिक उत्पादन वा कारोबार सुरु गरेको मितिले दश वर्षसम्म आयमा लाग्ने करको

३० प्रतिशत कर लाग्ने

दफा ११(३)(ग)

एक अर्ब रुपैयाँभन्दा बढीको पुँजी लगानीमा स्थापना हुने र पाँच सयभन्दा बढीलाई वर्षभरि नै प्रत्यक्ष रोजगारी प्रदान गर्ने विशेष उद्योग र पर्यटन उद्योग (क्यासिनो बाहेक) लाई कारोबार सुरु गरेको मितिले पाँच वर्षसम्म पूर्ण रूपमा आयकर छुट

कर नलाग्ने

– त्यसपछिको तीन वर्षसम्म लाग्ने करको

५० प्रतिशत छुट

तर हाल सञ्चालनमा रहेका त्यस्ता उद्योगले कम्तीमा पच्चीस प्रतिशत जडित क्षमता वृद्धि गरी अर्ब रुपैयाँ पुँजी पुऱ्याई तीन सय भन्दा बढीलाई वर्षभरि नै प्रत्यक्ष रोजगारी प्रदान गरेमा त्यसरी क्षमता वृद्धिबाट प्राप्त भएको आयमा पहिलो पाँच वर्षसम्म पूर्ण रूपमा आयकर छुट

कर नलाग्ने

– त्यसपछिको तीन वर्षसम्म लाग्ने करको

५० प्रतिशत छुट

दफा ११(३क)(क)

हिमाली जिल्ला र नेपाल सरकारले तोकेको पहाडी जिल्लाका विशेष आर्थिक क्षेत्रमा स्थापित उद्योगलाई

 

– कारोबार सुरु गरेको मितिले दश वर्षसम्म लाग्ने आयकरको शत प्रतिशत छुट

कर नलाग्ने

– त्यसपछिका आय वर्षमा लाग्ने आयकरको

५० प्रतिशत छुट

दफा ११(३क)(ख)

अन्य क्षेत्रमा रहेको विशेष आर्थिक क्षेत्रमा स्थापित उद्योगलाई

 

– कारोबार सुरु गरेको मितिले पाँच वर्षसम्म लाग्ने आयकरको शतप्रतिशत छुट

कर नलाग्ने

– त्यसपछिका आय वर्षमा लाग्ने आयकरको

५० प्रतिशत छुट

दफा ११(३क)(ग)

विशेष आर्थिक क्षेत्रमा स्थापित उद्योगले वितरण गरेको लाभांशमा

 

– कारोबार सुरु गरेको मितिले पाँच वर्षसम्म लाभांश वितरणमा लाग्ने करको शतप्रतिशत छुट

कर नलाग्ने

– त्यसपछिको तीन वर्षसम्म लाभांश वितरणमा लाग्ने करको

५० प्रतिशत छुट

दफा ११(३क)(घ)

विशेष आर्थिक क्षेत्रमा स्थापित उद्योगका विदेशी लगानीकर्ताले विदेशी प्रविधि वा व्यवस्थापन सेवा शुल्क तथा रोयल्टीबाट आर्जन गरेको आयमा लाग्ने आयकरको

५० प्रतिशत छुट

दफा ११(३ख)

खनिज, पेट्रोलियम पदार्थ, प्राकृतिक ग्याँस तथा इन्धन अन्वेषण तथा उत्खनन गर्ने व्यक्तिले २०८० साल चैत्र महिनासम्म व्यापारिक रूपमा कारोबार सञ्चालन गरेमा कारोबार सञ्चालन गरेको मितिले पहिलो सात वर्षसम्म

कर नलाग्ने

– त्यसपछिको तीन वर्षसम्म

५० प्रतिशत छुट

दफा ११(३ग)

नेपाल सरकारले नेपाल राजपत्रमा सूचना प्रकाशन गरी तोकेको प्राणीशास्त्र सम्बन्धी (जुलोजिकल), भूशास्त्र सम्बन्धी (जियोलोजिकल), जीवप्रविधि (बायोटेक) सम्बन्धी पार्क सञ्चालन, प्रविधि पार्क र सूचना प्रविधि पार्कभित्र स्थापित सफ्टवेयर विकास, तथ्याङ्क प्रशोधन, साइवर क्याफे, डिजिटल म्यापिङ सम्बन्धी उद्योगको आयमा लाग्ने करको

५० प्रतिशत छुट

दफा ११(३घ)

सम्वत् २०८० साल चैत्र महिनासम्म जलविद्युतको व्यापारिक रूपमा उत्पादन, प्रसारण वा वितरण सुरु गर्ने नुमति प्राप्त व्यक्ति वा निकायले वैद्युतको व्यापारिक उत्पादन सुरु गरेको मितिले पहिलो दश वर्षसम्म

कर लाग्ने

– त्यसपछिको पाँच वर्षसम्म  

त्यस्तो सुविधा सौर्य, वायु तथा जैविक पदार्थबाट उत्पादन हुने विद्युतले समेत पाउनेछ ।

५० प्रतिशत छुट

दफा ११(३ङ)

नेपालको स्रोतबाट कुनै आय वर्षमा निकासीबाट भएको आयमा

 

बासिन्दा प्राकृतिक व्यक्तिको आयमा बीस प्रतिशतका दरले कर लाग्ने रहेछ भने सो करमा

२५ प्रतिशत छुट

बासिन्दा प्राकृतिक व्यक्तिको आयमा तीस प्रतिशतका दरले कर लाग्ने रहेछ भने सो करमा

५० प्रतिशत छुट

निकायको आयमा लाग्ने करमा

२० प्रतिशत छुट

प्राकृतिक व्यक्तिको उत्पादनमूलक उद्योगले उत्पादन गरेको वस्तु निर्यात गरी प्राप्त भएको आयमा दफा ११ (३ङ ) (क) बमोजिमको छुट पछि कायम हुने करमा

थप ३५ प्रतिशत छुट

निकायको उत्पादनमुलक उद्योगले उत्पादन गरेको वस्तु निर्यात गरी प्राप्त भएको आयमा दफा ११ (३ङ) (ख) बमोजिमको छुट पछि कायम हुने करमा

थप ३५ प्रतिशत छुट

दफा ११(३च )(क)

कुनै निकायले ट्राम वा ट्रली बस सञ्चालन गरेमा व्यापारिक कारोबार सञ्चालन गरेको मितिले दश वर्षसम्म लाग्ने करमा

४० प्रतिशत छुट

दफा ११(३च)(ख)

कुनै निकायले रोपवे, केवलकार, आकासे पुल निर्माण गरी सञ्चालन गरेमा व्यापारिक कारोबार सञ्चालन गरेको मितिले दश वर्षसम्म लाग्ने करमा

४० प्रतिशत छुट

दफा ११(३)(ग)

कुनै निकायले सडक, पुल, सुरुङ्ग मार्ग, टनेल, रेल्वे, विमानस्थल निर्माण गरी सञ्चालन गरेमा व्यापारिक कारोबार सञ्चालन गरेको मितिले दश वर्षसम्म लाग्ने करमा

५० प्रतिशत छुट

दफा ११(३छ)

धितोपत्र बजारमा सूचीकृत भएका उत्पादनमूलक, पर्यटन सेवा, जलविद्युत उत्पादन, वितरण तथा ट्रान्समिसन गर्ने र दफा ११ को उपदफा (३) मा उल्लेख भएका निकायहरुलाई लाग्ने करमा

१५ प्रतिशत छुट

दफा ११(३ज)

अति अविकसित क्षेत्रमा स्थापित फलफूलमा आधारित ब्राण्डी, साइडर एवम् वाइन उत्पादन गर्ने उद्योगलाई कारोबार सुरु गरेको मितिले दश वर्षसम्म

४० प्रतिशत आयकर छुट

अविकसित क्षेत्रमा स्थापित फलफूलमा आधारित ब्राण्डी, साइडर एवम् वाइन उत्पादन गर्ने उद्योगलाई कारोबार सुरु गरेको मितिले दश वर्षसम्म

२५ प्रतिशत आयकर छुट

दफा ११(३झ)

कुनै व्यक्तिले बौद्धिक सम्पत्ति निर्यात बापत प्राप्त रोयल्टी आयमा लाग्ने आयकरको दरमा

२५ प्रतिशत छुट

दफा ११(३ञ)

कुनै व्यक्तिले बौद्धिक सम्पत्तिको हस्तान्तरणद्वारा बिक्री गरी प्राप्त गरेको आयमा लाग्ने आयकरको दरमा

५० प्रतिशत छुट

दफा ११(३८)

दुई अर्ब रुपैयाँभन्दा बढीको पुँजी लगानीमा स्थापना हुने पर्यटन क्षेत्रसँग सम्बन्धित उद्योग वा अन्तर्राष्ट्रिय उडान सञ्चालन गर्ने हवाई कम्पनीलाई

 

– कारोबार सुरु गरेको मितिले ५ वर्षसम्म

कर नलाग्ने

– त्यसपछिको ३ वर्षसम्म लाग्ने आयकरको दरमा

५० प्रतिशत छुट

दफा ११(३ठ)

विशेष उद्योग र पर्यटन क्षेत्रसँग सम्बन्धित उद्योगले आफ्नो सञ्चित मुनाफालाई सोही उद्योगको क्षमता विस्तारको लागि शेयरमा पुँजीकरण गरेको अवस्थामा | त्यस्तो पुँजीकरणमा लाभांश वितरण स्वरूप लाग्ने लाभांश करमा

शत प्रतिशत छुट

दफा ११(३ड )

पचास करोड रुपैयाँ वा सोभन्दा बढी चुक्ता पुँजी भएको प्राइभेट कम्पनीको | रूपमा सञ्चालनमा रहेको कुनै कम्पनी हुने गरी पब्लिक कम्पनीको रूपमा | परिणत भई कारोबार सञ्चालन गरेमा त्यसरी पब्लिक कम्पनीको रुपमा परिणत भएको मितिदेखि तीन वर्षसम्म लाग्ने करमा तर कम्पनी ऐन, २०६३ को दफा १२ बमोजिम पब्लिक कम्पनीको रुपमा संस्थापन हुनुपर्ने कम्पनीले यस उपदफा बमोजिमको सुविधा पाउने छैन ।

दश प्रतिशत छुट

दफा ११(३ढ)

स्वदेशी चिया उत्पादन र प्रशोधन गर्ने उद्योग, दुग्ध पदार्थको कारोबार गर्ने डेरी उद्योग र कपडा उत्पादन गर्ने उद्योगले आफ्नो उत्पादन बिक्री गरी प्राप्त गरेको आयमा लाग्ने आयकरको दरमा

५० प्रतिशत छुट

दफा ११(३ण)

सामुदायिक संस्थाबाट सञ्चालन गरिएका स्वास्थ्य संस्थाको करयोग्य आयमा लाग्ने करमा

२० प्रतिशत छुट

दफा ११(३त)

लघु उद्यमलाई व्यवसाय वा कारोबार सुरु गरेको मितिले ७ वर्षसम्म लाग्ने आयकर पूर्ण रूपमा छुट हुने

आयकर नलाग्ने

यस्तो लघु उद्यम महिला उद्यमीबाट सञ्चालन भएमा थप तीन वर्ष लाग्ने आयकर पूर्ण रूपमा छुट हुने

आयकर नलाग्ने

दफा ११(३थ)

कुनै आय वर्षमा कुनै निकायले सार्वजनिक पूर्वाधार संरचनाको निर्माण तथा सञ्चालन गरी नेपाल सरकारलाई हस्तान्तरण गर्ने जस्ता आयोजनाहरू र विद्युत गृह निर्माण, उत्पादन र प्रसारण गरेमा त्यस्तो निकायलाई सो निकायको करयोग्य आयमा लाग्ने करमा

२० प्रतिशत छुट

दफा ११(३द)

औद्योगिक क्षेत्र वा औद्योगिक ग्राममा स्थापना वा स्थानान्तरण भई सञ्चालनमा रहेको विशेष उद्योगलाई उत्पादन शुरू भएको मितिले तीन वर्षसम्म लाग्ने करमा

५० प्रतिशत छुट

– त्यसपछिको पाँच वर्षसम्म लाग्ने करमा

२५ प्रतिशत छुट

दफा ११(३ध)

स्वदेशमा उत्पादन गरेको कच्चा पदार्थ वा सहायक कच्चा पदार्थ विशेष उद्योगलाई बिक्री गरी प्राप्त गरेको आयमा लाग्ने करमा

बीस प्रतिशत छुट

दफा ११(३न)

नवप्रवर्तनकारी ज्ञान, सोच, सीप, प्रविधि, व्यवहार र तरिका प्रयोग गरी वार्षिक एक करोडसम्म कारोबार गर्ने विभागले तोकेको स्टार्ट अप व्यवसायलाई कारोबार सुरु गरेको मितिले पाँच वर्षसम्म लाग्ने करमा

शत प्रतिशत छुट

दफा ११(३प)

काठमाडौं उपत्यकामा सञ्चालनमा रहेको कुनै विशेष उद्योग काठमाडौं उपत्यका बाहिर स्थानान्तरण भई सञ्चालन भएमा त्यसरी स्थानान्तरण भई सञ्चालन भएको मितिले तीन वर्षसम्म लाग्ने करमा

शत प्रतिशत छुट

– त्यसपछिको दुई वर्षसम्म लाग्ने करमा

पचास प्रतिशत छुट

दफा ११(३फ)

वातावरणमा प्रत्यक्ष असर पार्ने प्रयोग भइसकेका वस्तु मात्र कच्चा पदार्थका रुपमा प्रयोग गरी नयाँ वस्तु उत्पादन गर्ने उद्योगलाई कारोबार शुरु गरेको मितिले पहिलो तीन वर्षसम्म लाग्ने करको

पचास प्रतिशत छुट

– त्यस पछिको दुई वर्ष लाग्ने करको

२५ प्रतिशत छुट

दफा ११(४)

कुनै व्यक्तिले दफा ११ बमोजिम बेग्लाबेग्लै कर छुट सुविधा पाउने कारोबार गरेको रहेछ भने त्यस्तो सुविधा लिन आयको गणना गर्दा छुट्टाछुट्टै व्यक्तिले सो आय प्राप्त गरेको सरह मानी आय गणना गर्नु पर्नेछ ।

 

दफा ११(५)

एउटै आयको सम्बन्धमा यस दफा बमोजिम एकभन्दा बढी छुट पाउन सक्ने अवस्था भएको व्यक्तिले आफूले रोजेको कुनै एउटा छुट मात्र पाउनेछ।

 

दफा ११क

पूर्वाधार संरचनाको निर्माण तथा सञ्चालन गर्नको लागि नेपाल सरकार र कुनै व्यक्तिका बीच कुनै सम्झौता भएमा त्यस्तो सम्झौता गर्दाको बखत कायम रहेको ऐनले व्यवस्था गरेको करका सुविधाहरु त्यस्तो पूर्वाधार निर्माण तथा सञ्चालन गर्ने व्यक्तिले सम्झौता अवधिभर उपभोग गर्न पाउनेछ ।

 

Which concessions under Section 11 contradicts the Schedular Tax Approach?

There has not been any clear interpretations or case laws that has clearly decided whether Section 11 does or does not correspond with the Schedular Tax System. However, since the Income Tax Act 2058 of Nepal seems to be based on the Schedular Tax System, in my view, it may be appropriate and natural to assume that that despite the inconsistencies that may exist in the Section 11 of the Act, Nepal follows Schedular Tax System.

  1. Section 11(2), Section 11(3Kha), Section 11(3Gha), Section 11(3Cha), Section 11(2Chha), Section 11(3Ta), Section 11(3aNa), Section 11(3ta), Section 11(3Tha)
    Does this concession apply to any income of the entity rather than the concession just being activity specific?
  1. Section 11(2Kha), Section 11(3Ka), Section 11(3Ga), Section 11(3Ja)
    This concession applies to an “industry” and does not extend to the entity as a whole. So, this probably won’t be a confusion.
  1. Section 11(2gNa), Section 11(3Jha), Section 11(3Da)
    This concession is specific to “export income” and doesn’t extend to the entity as a whole. So, this probably won’t be a confusion.
  1. Section11(3Da)
    This concession is specific to “entity”. So, this probably won’t be a confusion.

Any Relevant Case Laws?

There has not been any clear interpretations or case laws that has clearly decided whether Section 11 does or does not correspond with the Schedular Tax System. There is one decision from Revenue Tribunal in Hulas Steel Industries v/s LTO, where it was decided that a special industry was operating incomes related to the operation as well as other incomes. Tribunal upheld the decision of the LTO to segregate the incomes as separate under Schedular system and apply the income tax rates accordingly. Although not tested for all the nature of the concessions under Section 11, the confusion that could arise in #2 in above para is resolved under this decision.